Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Το λιμάνι του Φόρκυνα

Όταν οι Φαίακες αποφάσισαν, αφού έμαθαν ποιος είναι, να βοηθήσουν τον Οδυσσέα να επιστρέψει στην Ιθάκη, γέμισαν με δώρα ένα από τα γρήγορα πλοία τους και ξεκίνησαν μετά την δύση του ηλίου φτάνοντας το επόμενο πρωί στο λιμάνι του Φόρκυνα στην Ιθάκη. Ας δούμε όμως πως περιγράφει ο ίδιος ο Όμηρος το λιμάνι του Φόρκυνα.:

Οδύσσεια Ν 96-104 Αρχαίο κείμενο

Φόρκυνος δέ τίς ἐστι λιμήν, ἁλίοιο γέροντος, ἐν δήμῳ Ἰθάκης•
 δύο δὲ προβλῆτες ἐν αὐτῷ ἀκταὶ ἀποῤῥῶγες,
λιμένος πότι πεπτηυῖαι, αἵ τ' ἀνέμων σκεπόωσι δυσαήων μέγα κῦμα ἔκτοθεν•
 ἔντοσθεν δέ τ' ἄνευ δεσμοῖο μένουσι νῆες ἐΰσσελμοι,
ὅτ' ἂν ὅρμου μέτρον ἵκωνται. αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη,
ἀγχόθι δ' αὐτῆς ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδές,
ἱρὸν Νυμφάων, αἳ Νηϊάδες καλέονται.

 Μετάφραση (Λεξικό Liddell and Scott)
 Του Φόρκυνα βρίσκεται εκεί λιμάνι, του θαλάσσιου γέροντα στο δήμο της Ιθάκης.
 Κι έχει δυο προεξοχές ξηράς με απότομες ακτές
που κλείνουν έτσι το λιμάνι που κρατούν έξω το κύμα προφυλάσσοντας από τους δυνατούς ανέμους. Και μέσα χωρίς δέσιμο μένουν τα καλοφτιαγμένα καράβια όταν έρχονται για αραξοβόλι.
Εκεί στο βάθος του λιμανιού υπάρχει μια μακρόφυλλη ελιά
και κοντά σε αυτή σπήλαιο γοητευτικό και σκοτεινό
ιερό των Νυμφών που ονομάζονται Νηϊάδες.

 O Όμηρος μας χαρίζει μια υπέροχη λεπτομερή περιγραφή του λιμανιού του Φόρκυνα στην Ιθάκη. Στο σημείο εκείνο, οι ναυτικοί Φαίακες με το γρήγορο καράβι τους, αφήνουν τον «υπνωτισμένο» Οδυσσέα με τα δώρα του. Είναι από εκείνες τις περιγραφές, που μας κάνουν να πιστεύουμε, πως ο Όμηρος γνωρίζει πολύ καλά την τοπική γεωγραφία των Ιονίων νήσων, αν και σύμφωνα με τις πηγές γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Μικρά Ασία. Αλλιώς, αν δεν ήξερε, θα γινόταν γραφικός, δίνοντας τόσες λεπτομέρειες σε ακροατές και αναγνώστες για μια υπαρκτή γεωγραφική περιοχή και κανείς δεν θα τον έπαιρνε στα σοβαρά. Στο πρώτο μέρος της περιγραφής μας δίνει τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά του λιμανιού. Το λιμάνι έχει δυο προεξοχές ξηράς με βραχώδεις απότομες ακτές. Οι προεξοχές αυτές είναι έτσι προσανατολισμένες, που κλείνουν τόσο καλά το μέρος, ώστε το κύμα από τους δυνατούς ανέμους να μένει έξω από αυτό και τα καράβια να μπορούν να μένουν μέσα χωρίς να τα δένεις. Η περιγραφή του Ομήρου μας θυμίζει ένα φαινόμενο, που συναντάμε σε βόρειες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως στην Νορβηγία. Μας θυμίζει τα αποκαλούμενα φιόρδ. Τι είναι το φιόρδ? Είναι βαθύς και στενός κόλπος που έχει δημιουργηθεί από την διάβρωση των ακτών από παγετώνες και εισχωρεί βαθιά στην στεριά μοιάζοντας με λίμνη. Οι κολπώσεις των φιόρδ εμποδίζουν τον μεγάλο σχηματισμό κύματος και κρατούν έξω τους δυνατούς ανέμους καθώς η επιφάνεια του νερού μοιάζει με εκείνη της λίμνης. (φώτο ).
Φιόρδ στη Νορβηγία
 Το μόνο που μας απομένει είναι να ερευνήσουμε την ευρύτερη περιοχή του Ιονίου και κυρίως των νησιών Ιθάκης, Κεφαλονιάς και Λευκάδας για έναν κόλπο με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να ανακαλύψουμε στην τοπική γεωγραφία έναν όρμο βαθύ που οι προεξοχές της ξηράς να κλείνουν τον κόλπο τόσο ώστε να μην μπορούν να εισχωρήσουν οι δυνατοί άνεμοι μέσα του και να μην μπορούν να δημιουργήσουν κύματα.

Το λιμάνι του Φόρκυνα στην Ιθάκη;

 Στην Ιθάκη έχουμε δύο περιπτώσεις που μοιάζουν αρκετά με την περιγραφή αλλά όχι απόλυτα για συγκεκριμένους λόγους που θα αναλύσουμε. Είναι ο όρμος στο Βαθύ κι ο όρμος στο Κιόνι.

Ο όρμος στο Βαθύ
Βαθύ
 Στο Βαθύ πράγματι έχουμε έναν βαθύ και στενό όρμο. Κλείνει όμως ο όρμος στο Βαθύ όλους τους ανέμους εκτός του λιμανιού;  Με μια πιο προσεκτική ματιά στους χάρτες διαπιστώθηκε ότι ο προσανατολισμός της βαθιάς κόλπωσης στο Βαθύ είναι Βορειοδυτικός (στο στόμιο) και Νοτιοανατολικός (στο λιμάνι)

Ο όρμος στο Βαθύ. Με τα κόκκινα βέλη η κατεύθυνση του Μαΐστρου από ΒΔ
  Το γεγονός αυτό ακόμα και την περίοδο του καλοκαιριού καθιστά τον όρμο του Βαθέος ιδιαίτερα ευάλωτο στους ισχυρούς βορειοδυτικούς ανέμους που πνέουν τις περισσότερες φορές στην περιοχή. Με λίγα λόγια, ο Μαΐστρος ή μαϊστράλι , ο κυρίαρχος άνεμος της Μεσογείου (γι αυτό κι ονομάζεται maestro ή maestrale δηλαδή κυρίαρχος και μέγιστος των ανέμων ) «οργώνει» το θαλάσσιο ανάγλυφο του όρμου με μανία καθώς η είσοδος του κόλπου είναι ακριβώς προς βορειοδυτικά. Πράγματι σε επιτόπια παρουσία μας ο Μαΐστρος προκαλεί πρόβλημα στα πλοιάρια που αράζουν στον κόλπο του Βαθέος με μεγάλους κυματισμούς. Για τον ισχυρό αυτό λόγο θεωρώ τον συγκεκριμένο όρμο ακατάλληλο, για να ταυτιστεί απόλυτα με το λιμάνι του Φόρκυνος.

Ο όρμος στο Κιόνι

Κιόνι
  Στη βόρεια πλευρά του νησιού, υπάρχει ένας άλλος όρμος, που κι αυτός με την σειρά του θα μπορούσε υπό κάποιες προϋποθέσεις να ταυτιστεί με του Φόρκυνος. Είναι στην θέση του χωριού Κιόνι. Ο συγκεκριμένος όρμος προστατεύεται από τον Μαΐστρο , τον Βοριά και τον Νοτιά αλλά έχει κι αυτός μια αδύναμη πλευρά την ανατολική όπου ένα άνοιγμα αφήνει τους ανέμους όπως ο Σιρόκος και ο Ανατολικός να χτυπούν τον όρμο με κύματα. Άλλωστε για τον ίδιο λόγο έχει δημιουργηθεί τεχνητή προκυμαία όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες για να αγκυροβολούν με ασφάλεια τα πλοιάρια.

 Με τα κόκκινα βέλη οι Ανατολικοί και ΝΑ άνεμοι που εισχωρούν στο Κιόνι
 Για τους υπόλοιπους όρμους στην Ιθάκη δεν θα μπούμε καν στην διαδικασία για περαιτέρω ανάλυση καθώς δεν μπορούν επ' ουδενί να ταυτιστούν με το λιμάνι του Φόρκυνα. Αναφορικά όμως θα πρέπει να πούμε πως η παραλία του Σταυρού βάλλεται από το Νότιο και Νοτιοδυτικό άνεμο, ενώ το Φιλιατρό και το Σαρακήνικο από Ανατολικούς ανέμους. Συμπερασματικά στην σημερινή Ιθάκη κανένας όρμος δεν έχει απόλυτα τα χαρακτηριστικά της περιγραφής του Ομήρου.

 Το λιμάνι του Φόρκυνα στην Κεφαλονιά;

 Στο μεγάλο νησί της Κεφαλονιάς υπάρχουν κι εδώ δύο περιπτώσεις που θα πρέπει να εξετάσουμε διεξοδικά και κάποιες άλλες που δεν μπορούν να ταυτιστούν λόγω των ισχυρών ανέμων που δέχονται.

Ο Όρμος Αργοστολίου


Η πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς βρίσκεται σε έναν όμορφο όρμο φυσικά προστατευμένο που ταιριάζει κι αυτός με την περιγραφή άλλα όχι απόλυτα. Το πρόβλημα κι εδώ όπως και στην περίπτωση του όρμου του Βαθέος στην Ιθάκη είναι ο δυνατός βορειοδυτικός άνεμος (Μαΐστρος) που πνέει ως επί το πλείστον στην περιοχή.

Με αυτό σαν μειονέκτημα έχει λιγότερες πιθανότητες να ταυτιστεί με το λιμάνι του Φόρκυνα.

 Ό Όρμος Άσσου

 Στο βόρειο μέρος του νησιού υπάρχει ένας μικρός όρμος όπου βρίσκεται το χωριό Άσσος. ¨Ένα πανέμορφο μέρος που θα μπορούσε να ταυτιστεί με το λιμάνι του Φόρκυνα. Όντως θα μπορούσε να ταυτιστεί αλλά όχι απόλυτα καθώς κι εδώ έχουμε το πρόβλημα των βόρειων και βορειοδυτικών ανέμων που εισέρχονται στον κόλπο εκτός ενός μικρού σημείου της αμμουδιάς που προστατεύεται κι εδώ από μια μικρή τεχνητή προκυμαία όπως στο Κιόνι.

 Οι άλλες περιπτώσεις στην Κεφαλονιά δεν συμπληρώνουν εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε έστω να ταυτιστούν στα πιο βασικά με το λιμάνι του Φόρκυνα. Ο όρμος του Αθέρα δέχεται ισχυρούς βόρειους ανέμους, ενώ ο όρμος του Φισκάρδου και της Αντισάμου ανατολικούς βορειοανατολικούς ανέμους.

Το λιμάνι του Φόρκυνα στην Λευκάδα;

Κι ερχόμαστε στο νησί της Λευκάδας που έχουμε δύο περιπτώσεις. Τον όρμο του Βλυχού και τον όρμο στα Σύβοτα.

Ο όρμος του Βλυχού

 Ο όρμος έχει κι αυτός σχηματισμό φιόρδ είναι αρκετά μεγάλος ταιριάζει στην περιγραφή αλλά κι αυτός λόγω του μεγέθους του και του προσανατολισμού του στομίου προς βορρά φέρνει μέσα τους βόρειους ανέμους.

Αν δεν είχε αυτό το μειονέκτημα θα μπορούσε να ταυτιστεί απόλυτα με το λιμάνι του Φόρκυνα. .

 Ο όρμος στα Σύβοτα.

Και φτάνουμε στην τελευταία περίπτωση που θα χαρακτηρίσουμε ειδική περίπτωση καθώς μπορεί να ταυτιστεί απόλυτα με την περιγραφή που μας δίνει ο Όμηρος για το λιμάνι του Φόρκυνα.

Με κόκκινα βέλη οι νότιοι άνεμοι που δεν μπορούν να εισχωρήσουν στα Σύβοτα
 Οι νότιοι άνεμοι δεν μπορούν να διεισδύσουν μέχρι μέσα στο βαθύ όρμο που κρατάει έξω τους δυνατούς ανέμους και τα κύματα. Και σήμερα ο όρμος πάντα απάνεμος δέχεται πολλά ιστιοφόρα και είναι το πιο ιδανικό αραξοβόλι της περιοχής.Να σημειώσουμε ότι η περιοχή είναι γεμάτη από ελαιόδεντρα και φυσικά όπως σε όλα τα νησιά του Ιονίου έχει σπηλαιώσεις. Χρειάζεται περαιτέρω εξερεύνηση η περιοχή.

Συμπέρασμα: Οι περιοχές που συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες στα 3 νησιά είναι οι εξής: 1.Σύβοτα (Απόλυτη ταύτιση με την περιγραφή λιμανιού Φόρκυνα με κανένα άνεμο να εισέρχεται στον όρμο) 2.Ασσος (Μερική ταύτιση με την περιγραφή λιμανιού Φόρκυνα με λίγους ανέμους να εισέρχονται ) 3.Κιόνι (Μερική ταύτιση με την περιγραφή λιμανιού Φόρκυνα με λίγους ανέμους να εισχωρούν ) Τα Σύβοτα δείχνουν να είναι το μόνο σημείο που ταυτίζεται απόλυτα με την περιγραφή. Ας θυμηθούμε ότι συβώτης στην αρχαία ελληνική και ομηρική γλώσσα σημαίνει χοιροβοσκός. Κατά περίεργη σύμπτωση ο Οδυσσέας από αυτόν τον όρμο ανηφόρισε για το σημείο όπου βρίσκεται η καλύβα του χοιροβοσκού του Ευμαίου.

Φιόρδ της Νορβηγίας

Σύβοτα Λευκάδας   


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Μάτσου Πίτσου, η ουράνια Πύλη-πόλη

  

    Μια αρχαία πόλη ξεχασμένη μέσα στα σύννεφα, ανάμεσα στις καταπράσινες κορυφές των Άνδεων, στην χώρα του Περού, στέκει μάρτυρας του πολιτισμού του λαού των Ίνκας που χάθηκε από την καταστροφική μανία των Ισπανών κατακτητών τον 16ο αιώνα μ.Χ. Το Μάτσου Πίτσου , αρχαίο βουνό στην γλώσσα των ιθαγενών κέτσουα, στέκει χτισμένο κοντά στα 2500 μέτρα υψόμετρο και απέχει 80 χλμ από την πόλη Κούζκο.Σε μια δυσπρόσιτη περιοχή με πλούσια χλωρίδα και τους ορεινούς όγκους των περουβιανών Άνδεων να πρωταγωνιστούν στο τοπίο η αρχαία πόλη άργησε σχετικά να ανακαλυφθεί. Ας παρακολουθήσουμε όμως το χρονικό της ανακάλυψης της αινιγματικής ορεινής πόλης των Ίνκας.
    Ξημέρωνε 24 Ιουλίου 1911 όταν ο ιστορικός του Γέηλ Χάιραμ Μπίνγκαμ κατόρθωνε να ανακαλύψει τα πρώτα μνημεία της αρχαίας πόλης κάτω από την πυκνή τροπική βλάστηση της ζούγκλας που είχε σκεπάσει το μέρος. Ο ιδιοφυής αυτός άνθρωπος με τον φιλόδοξο χαρακτήρα και την επιμονή του, που η χαρακτηριστική του φιγούρα με το εμβληματικό καπέλο έμελλε να γίνει η έμπνευση και το πρότυπο για την δημιουργία του κινηματογραφικού ήρωα Ιντιάνα Τζόουνς, έψαχνε χρόνια να βρεί την χαμένη πόλη Βίτκος των Ίνκας. Έτσι ξεκίνησε το περιπετειώδες ταξίδι του τον Ιούνιο του 1911 με μιά ομάδα ανθρώπων από το Πανεπιστήμιο του Γέηλ.
Ο καθηγητής-εξερευνητής Χάιραμ Μπίνγκαμ που ενέπνευσε τον κινηματογραφικό χαρακτήρα Ιντιάνα Τζόουνς.
     Η αναζήτηση του Μπίνγκαμ ξεκίνησε από την πόλη Κούζκο την αρχαία πρωτεύουσα των Ίνκας των 40.000 κατοίκων. Σ αυτή την πόλη επιτέθηκαν το 1533 οι κατακτητές Ισπανοί στρατιώτες του Φραντσίσκο Πιζάρο και λεηλάτησαν τα πάντα σφάζοντας , κλέβοντας και καίγοντας. Η αυτοκρατορία του Ήλιου των Ίνκας παραδομένοι στο αίμα είχε άδοξο τέλος. Το πλούσιο χρυσάφι της πόλης λιώνεται και μετατρέπεται από τους Ισπανούς σε ράβδους χρυσού. Όσοι σώθηκαν τράπηκαν σε φυγή και προσπάθησαν να σωθούν στα βουνά και στην ζούγκλα. όπου δεν θα τους έφταναν οι κατακτητές. Εκεί θα έφτιαχναν την μυστική χαμένη πόλη. Αυτή που έψαχνε ο καθηγητής. Και που μόλις είχε ξεκινήσει την αναζήτηση της. Ο Χάιραμ χρησιμοποιεί τους ντόπιους θρύλους που ακούει για να μπορέσει να βαδίσει μέσα στα δύσβατα μονοπάτια και να προσεγγίσει κάτι αξιόλογο που θα τον οδηγήσει στην χαμένη πόλη. ¨Ενας κρατικός υπάλληλος του δίνει μια σημαντική πληροφορία , ένα παράξενο όνομα με δύο λέξεις που δεν έχει ξανακούσει και δεν έχει δεί γραμμένο σε κανένα βιβλίο ιστορίας: Μάτσου Πίτσου.
Ο ισπανός κατακτητής Πιθάρο θανατώνει τον τελευταίο αυτοκράτορα των Ίνκας

     Ο φιλόδοξος εξερευνητής αναχωρεί από το Κούζκο στα μέσα Ιουλίου 1911 με κατεύθυνση την ιερή κοιλάδα των Ινκας Ουραμπάμπα έχοντας μαζί του και στρατιωτικούς ακόλουθους του Περού. Ακολουθεί μονοπάτια που μόνο οι ντόπιοι γνωρίζουν καλά και λίγες μέρες μετά κατασκηνώνει σε μια περιοχή που του είχε επισημάνει ο κρατικός υπάλληλος με το παράξενο όνομα. Εκεί ένας ιδιοκτήτης φυτείας του αποκάλυψε οτι στις κορυφές του βουνού υπάρχουν ερείπια ακρόπολης και προσφέρθηκε να τον οδηγήσει με αναρρίχηση πάνω στο μέρος που του διευκρίνησε. Μέσα στην πυκνή ζούγκλα σκαρφάλωναν στις απότομες πλαγιές γεμάτη ενθουσιασμό. Κι όντως μετά από αρκετή ώρα αντίκρυσαν τους τοίχους από τις παλιές οικίες των Ίνκας μέσα στο υπέροχο τοπίο της περουβιανής ζούγκλας. Ο Χάιραμ σκαρφάλωνε ανάμεσα στους λαξευμένους λίθους και τα κλιμακοστάσια ανεβαίνοντας στην κορυφή της Ακρόπολης. Εκεί έστησε την φωτογραφική του μηχανή κι απαθανάτισε την υπέροχη θέα ανακαλύπτοντας για πρώτη φορά το Μάτσου Πίτσου. Ολόκληρα κτηριακά συγκροτήματα καλυμμένα από χαμηλή βλάστηση της ζούγκλας θα αποκαλύπτονταν για πάντα. Μια ιερή πόλη χτισμένη όσο πιο κοντά στον θεό Ήλιο των Ίνκας πασχίζει να φτάσει το μεγαλείο του. Μια απίστευτη τοποθεσία που μένει στο μυαλό του κάθε επισκέπτη πόσο μάλλον στον καθηγητή Χάιραμ Μπίνγκαμ που την ανακάλυψε.

    Το 1912 ο Μπίνγκαμ επιστρέφει με αποστολή χρηματοδοτούμενη πλέον από το Νational Geographic για να καθαρίσει τα μνημεία και να ανακαλύψει περισσότερα. Πράγματι βρίσκει τάφους και κτερίσματα, αγγεία και άλλα αντικείμενα της τέχνης των Ίνκας. Κάτω από την πυκνή βλάστηση αποκαλύπτεται μια ολόκληρη πόλη. Σπίτια με αχυροσκεπές, σκαλοπάτια που κύκλωναν όλη την πόλη, πεζούλες για καλλιέργειες και λιθοδομία τόσο τέλεια που στις ρωγμές τους δεν μπορούν να εισχωρήσουν ούτε τα αγριόχορτα. Τουλάχιστον 1000 άνθρωποι κατοικούσαν εδώ. Πηγάδια, λουτρά και διάφορες οικοδομές. Τι όμως ήταν αυτό το παρατημένο μέρος; Την απάντηση δίνει ίσως ένα κυκλικό οικοδόμημα με έναν μονόλιθο απο γρανίτη στο κέντρο ως βωμό εντελώς διαφορετικό από τα άλλα οικοδομήματα στο Μάτσου Πίτσου, ο ναός του Ήλιου .
Ο ναός του Ήλιου

    Ως λατρευτικός χώρος το μέρος αποδεικνύει οτι η πόλη φτιάχτηκε για να τιμήσει τους θεούς των Ίνκας. Ένα μέρος θρησκευτικού και πνευματικού ενδιαφέροντος που αγνοούσαν οι Ισπανοί κατακτητές. Στο Μάτσου Πίτσου υπήρχε παρατηρητήριο της τροχιάς του Ήλιου των Πλανητών και των άστρων κάτι σαν σημερινό Αστεροσκοπείο. Οι Ίνκας λάτρευαν τον Ήλιο ως τον απόλυτο Θεό. Τον τιμούσαν με ναούς και ιερατείο και ο ίδιος ο αυτοκράτορας προσκυνούσε. Ήταν το άδυτο του Ήλιου και ταυτόχρονα θερινό ανάκτορο του ίδιου του αυτοκράτορα ψηλά στα βουνά. Χτίστηκε το 1460 μ.Χ κι έμεινε ανέπαφο από τις επιδρομές και τις καταστροφές των Ισπανών χάριν του υψόμετρου και της απόκρημνης τοποθεσίας του.

     Μετά από 500 χρόνια σχεδόν αφάνειας το Ιερό μέρος των Ίνκας καθαρίζεται από την πυκνή βλάστηση της ζούγκλας κι αποκαλύπτεται σε όλο του το μεγαλείο. Τουρίστες από όλο τον κόσμο συρρέουν στην διάσημη αρχαία πόλη που θεωρείται τόπος μυστηρίου και υπερβατικού πνευματισμού. Το τρενάκι από την πόλη Κούζκο σε μιάμιση ώρα διασχίζει την ιερή κοιλάδα του Ουραμπάμπα και σε φέρνει στο Αρχαίο βουνό και την ονειρική αρχαία πόλη. Κάποιοι άλλοι επιλέγουν να κάνουν την διαδρομή με τα πόδια από το Κούζκο ενώ κάποιοι άλλοι σχεδιάζουν αυτό το ταξίδι μια ολόκληρη ζωή. ¨Οπως και να έχει το ταξίδι προς την κορυφή του Μάτσου Πίτσου είναι μια πρόκληση για όλους τους ανθρώπους που αγαπούν τα ταξίδια , την ιστορία και την Φύση. Κι όπως θεωρούσαν οι Ίνκας το μέρος ενδείκνυται ως Ουράνια Πύλη ως ένα μέρος που λατρευόταν ο Ήλιος και τα άστρα ως θεοί. Κι ως τέτοιο μέρος θα είναι πάντα ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη στον πλανήτη μας.
BINTEO: ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΣΟΥ ΠΙΤΣΟΥ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ: Devin Graham
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ηταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στην Αγία Λαύρα 25η Μαρτίου 1821;

       'Εχουν γραφτεί πολλά για τον θρύλο της ορκωμοσίας στην Αγία Λαύρα. Εκείνο που είναι σημαντικό όμως είναι να δούμε τι μας παραδίδεται ως ιστορική γνώση από τις ίδιες τις πηγές και τις μαρτυρίες σχετικά με το θέμα μας. Έτσι θα ξεκινήσουμε την έρευνά μας με τα απομνημονεύματα του ίδιου του πρωταγωνιστή Παλαιών Πατρών Γερμανού. Τι μαρτυρεί λοιπόν ο ίδιος ο πρωταγωνιστής για την πανηγυρική ορκωμοσία στην Αγία Λαύρα 25 Μαρτίου 1821;
           Διαβάζουμε με ιδιαίτερη προσοχή τι έκαμε όταν κάλεσαν τους πρόκριτους σε συνέλευση στην Τρίπολη τέλη Φεβρουαρίου 1821: "...Οθεν ο Π.Πατρών καίτοι προβλέπων τους κακούς σκοπούς της Διοικήσεως, και οτι η εις Τριπολιτζάν συνέλευσις είναι ολέθρια δια τους πρόκριτους, πλην βλέπων και τους εν Πάτραις Τούρκους υπόπτους και εξηγριωμένους, ανεχώρησεν εκείθεν (από Πάτρα) τή κζ' Φεβρουαρίου (27η) την Κυριακή της Ορθοδοξίας επί λόγω δια την Τριπολιτζάν..." Συνεχίζει ο επίσκοπος Γερμανός την εξιστόριση εξηγώντας οτι σταμάτησε στα Καλάβρυτα όπου συνάντησε τον Λόντο προεστό του Αιγίου. Μάλιστα προφασίστηκε ασθένεια για να κερδίσει χρόνο και να σκεφτεί τι θα κάνει κι άν θα παέι στη συνέλευση στην Τρίπολη.Τελικά αποφάσισε να μην πάει φοβούμενος για την ζωή του στέλνοντας επιστολές στην Διοίκηση στην Τρίπολη με δικαιολογίες.Στη συνέχεια αναφέρει χαρακτηριστικά για την παραμονή του στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στις 10 Μαρτίου 1821: "Την δε επιούσαν ημέραν μετέβησαν εις το μοναστήριον της Αγίας Λαύρας.Εκεί συσκεφθέντες απεφάσισαν να μη δώσωσιν αιτίαν τινά, αλλά να μείνωσι παραμερισμένοι, εως ου να ιδώσι τα πράγματα" Μετά από αυτά μάλιστα γράφει οτι για μεγαλύτερη ασφάλεια μετακινείται φεύγοντας από την Αγία Λαύρα για να μείνει στα Νεζερά (περιοχή στο δρόμο από Αγία Λαύρα για Πάτρα στους πρόποδες του Παναχαϊκου όρους). Απο εκεί θα κινήσει για την Πάτρα προς βοήθεια των Ελλήνων της πόλης καθώς είχαν αρχίσει εχθροπραξίες. Παρατηρώντας λοιπόν τον κύριο πρωταγωνιστή στα απομνημονεύματα του να μην αναφέρει τίποτα περι ορκωμοσίας στην Αγία Λαύρα δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε τα περί θρύλου κάτι που ισχυροποιούν κι άλλες πηγές.
            Ο Ιωάννης Φιλήμων στο έργο του "Δοκίμιον περί της Ελληνικής Επανάστασης" που εκδόθηκε το 1860 μόλις 39 χρόνια μετά τα γεγονότα αναφέρει χαρακτηριστικά: "Κατά πρόσκλησιν δε του τε Παπαδιαμαντόπουλου και του Νικολάου Λόντου, ο Γερμανός και Ζαϊμης τη μεν 23 (Μαρτίου 1821) απέστειλαν  εκ των περιχώρων μετά δυνάμεως ικανής τον Σταμάτιον Κουμανιώτην, πεσόντα αυθημερόν κατά την εις την πόλην είσοδον(Πάτρα). Την δε 24η (Μαρτίου 1821) εισήλθον και ούτοι (Γερμανός και Ζαϊμης) μεθ' εταίρων 500 περίπου...Ο ιεράρχης Γερμανός άμα εισελθών εν ταις Πάτραις, ενέπηξεν το σταυρό εν τη του Αγίου Γεωργίου πλατεία, και μετά πλείστης ευλάβειας, οι πάντες αυτόν ησπάζοντο, ορκιζόμενοι οιονεί ελευθερίαν ή θάνατον". Να σημειώσουμε, οτι ο Φιλήμων που δεν αναφέρει τίποτε για ορκωμοσία στην Αγία Λαύρα αλλά για ορκωμοσία στην Πατρα  ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της Επανάστασης καθώς ήρθε στην Πελοπόννησο μαζί με τον Υψηλάντη το 1821 και η πηγή του είναι πολύ σημαντική.
Πλατεία Αγίου Γεωργίου Πάτρα-Ηρώο
            Ο Σπυρίδων Τρικούπης στο έργο του "Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης" που εκδόθηκε το 1860 αναφέρει:" Εισήλθαν (στην Πάτρα) την αυτήν μέρα 22 Μαρτίου (με Παπαδιαμαντόπουλο και Λόντο δηλαδή) ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Κερνίτσης, ο Ζαίμης και ο Ρούφος.επισύροντες πλήθη οπλοφόρων και ροπαλοφόρων...Ο δε Παλαιών Πατρών διέταξε κι έστησαν επί της πλατείας του Αγίου Γεωργίου σταυρόν, όν έτρεχαν και ησπάζοντο οι παρευρεθέντες, ορκιζόμενοι τον υπερ πίστεως και πατρίδος όρκον"
            Αν λοιπόν δεν έγινε ορκωμοσία στην Αγία Λαύρα τι ακριβώς έγινε στο μοναστήρι που θεωρείται σημαντικό και αναφέρεται στις πηγές; Ας δούμε τι αναφέρει ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος στο έργο του Ελληνική Επανάσταση: "Εις την μονή της Αγίας Λαύρας προσήλθαν ειδοποιηθέντες και άλλοι  από τους πρόκριτους της Αχαϊας...Συγκεντρώθησαν και συνεσκεύθησαν για να λάβουν την τελευταία απόφαση.Αφού ηρνούντο να μεταβούν εις την Τριπολιτσάν, έπρεπε να περιμένουν την καταδίωξιν, παρ όλας τας δικαιολογίες των..."Με λίγα λόγια μετά την συνέλευση στη Βοστίτσα, (Αίγιο) όπου ο Παπαφλέσσας τους φέρνει πρό τετελεσμένων γεγονότων, οι άρχοντες της Αχαίας συσκέφτονται για τελευταία φορά στην Αγία Λαύρα, για να αποφασίσουν τι θα κάνουν...Και η απόφασή τους αυτή φαίνεται υποχρεωτικά να γέρνει προς επανάσταση, απ την στιγμή που ήδη έχουν αρχίσει οι εχθροπραξίες στην επαρχία των Καλαβρύτων μετά από διαταγή του Παπαφλέσσα. Η φλόγα έχει ανάψει με την σύμφωνη γνώμη του Υψηλάντη και πρωτεργάτη τον Παπαφλέσσα...
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ
Την σκυτάλη αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Καρατζάς που στην Πάτρα ξεσηκώνει τους Έλληνες. Οι άρχοντες και οι ιερείς οφείλουν να πάρουν απόφαση στην Αγία Λαύρα με ποιό μέρος θα πάνε και τι θα πράξουν...Θα μείνουν ήσυχοι ή θα καλέσουν το λαό σε επανάσταση; Μια απόφαση ιστορική καθώς θα είναι και η επίσημη των ηγετών των υπόδουλων Ελλήνων...Έτσι για λίγες μέρες σκορπίζουν στις γύρω περιοχές των Καλαβρύτων και μετα τις 20 Μαρτίου αποφασίζουν να κινηθούν κατά των Τούρκων της Πάτρας...Η απόφαση πάρθηκε στη Λαύρα...Η ορκομωσία όμως έγινε στην Πάτρα...Στην ιστορική πλατεία του ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου κάτω από το σπίτι του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου στην Άνω Πόλη...Εκεί στήθηκε ο σταυρός κι εκεί ορκίστηκαν οι οπλαρχηγοί. Επιτέλους θα ξεκινούσε ο μεγάλος αγώνας με την σύμφωνη γνώμη όλων...Ακόμα κι αν ένας απλός αρχιμανδρίτης είχε βάλει το πανούργο μυαλό του να σπρώξει τις εξελίξεις δυναμιτίζοντας το κλίμα...Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα εξετάσουμε άλλη στιγμή.
 
ΕΛΔΥΜΙΩΝ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Η μινωική έκρηξη στη Σαντορίνη και το Πάριο χρονικό


        
Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκαν  εντατικές έρευνες από διάφορα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο για το ηφαίστειο της Σαντορίνης . Προσπαθώντας  να αποκρυπτογραφήσουν το παζλ της μεγάλης Μινωικής έκρηξης, μια ομάδα καθηγητών κι ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Άαρχους της Δανίας και των Γερμανικών Πανεπιστημίων Χαϊδελβέργης και Στουτγκάρδης κατόρθωσαν με ραδιοχρονολόγηση να ανακαλύψουν την χρονική στιγμή της μεγάλης έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης που συντελέστηκε στην Μινωική εποχή.
         Ένα κλαδί ελιάς θαμμένο μέσα στην πετρωμένη ηφαιστειακή τέφρα ήταν εκείνο που βοήθησε την επιστημονική ομάδα του ηφαιστειολόγου Βάλτερ Φρίντριχ να προσδιορίσει με απόκλιση λίγων ετών την χρονολογία της μεγαλύτερης ηφαιστειακής έκρηξης που έχει συμβεί στο χώρο της Μεσογείου καθώς έχει γίνει επίσης γνωστό ότι τέφρα από την έκρηξη έχει μεταφερθεί κι έχει αποθηκευτεί στους πάγους του Βόρειου Πόλου (να σημειώσουμε ότι κι εκεί η ραδιοχρονολόγηση της τέφρας συμπίπτει με την ανακάλυψη της επιστημονικής ομάδας).
         Σύμφωνα λοιπόν με την επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο επιστημονικό  περιοδικό «Science» τον Απρίλιο του 2006, το κλαδί ελιάς που βρέθηκε είχε «θανατωθεί» από την τέφρα της έκρηξης μεταξύ του 1627 και 1600 π.χ με απόκλιση συν πλην 13 χρόνια περίπου. Η ανακάλυψη αυτή ήρθε επίσης να επιβεβαιώσει πανηγυρικά τα αποτελέσματα των ερευνών της ομάδας του καθηγητή Χρήστου Ντούμα που διεξάγει μέχρι σήμερα τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι με απαράμιλλο σθένος και ζήλο που είχε με την μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης προσδιορίσει την στιγμή της έκρηξης το 1640 π.χ περίπου από απολιθωμένα αντικείμενα που βρέθηκαν στο χώρο των ανασκαφών.
           Η ανακάλυψη των επιστημόνων δημιούργησε μεγάλη εντύπωση καθώς είχε ανατρέψει τις διάφορες θεωρίες που υπήρχαν  για την έκρηξη την οποία τοποθετούσαν στα 1500 π.χ  όπως εκτιμούσε και ο πρώτος που διεξήγαγε ανασκαφές στην Σαντορίνη καθηγητής Σπύρος Μαρινάτος αλλά και η διεθνής επιστημονική κοινότητα σε αντιστοιχία με τον αιγυπτιακό πολιτισμό και τις χρονολογίες από τα αγγεία που βρέθηκαν και τις πηγές του. Φαίνεται όμως ότι υπήρξε κάποιο λάθος σ’ αυτά τα στοιχεία και πλέον αυτό το κενό των 100 χρόνων περίπου καλούνται τώρα οι επιστήμονες να το επιλύσουν διορθώνοντας τα στοιχεία του Αιγυπτιακού πολιτισμού.
           Η έκρηξη του ηφαιστείου που θεωρείται από πολλούς η μεγαλύτερη τα τελευταία 10.000 χρόνια προκάλεσε ηφαιστειακό χειμώνα στο πλανήτη με πτώση της θερμοκρασίας τουλάχιστον ένα βαθμό, καταπλάκωσε με τέφρα πολλών μέτρων το νησί της Σαντορίνης ενώ η τέφρα ταξίδεψε και σκέπασε με λίγους πόντους μέρη της Ανατολικής Μεσογείου. Το χειρότερο βέβαια από όλα ήταν τα τεράστια παλιρροϊκά κύματα  που σηκώθηκαν εξαιτίας της καταβύθισης τμήματος ξηράς του νησιού τα οποία κατευθυνθήκαν προς όλο το Αιγαίο με καταστροφικές συνέπειες για τα γύρω νησιά και την Κρήτη.
            Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν καταγράψει στην ιστορική τους συνείδηση μια τέτοια μεγάλη καταστροφή που συντελέστηκε στον χώρο του Αιγαίου και είχε ανυπολόγιστες συνέπειες στην ζωή τους. Η νέα χρονολόγηση μας οδηγεί με αρκετή επιφυλακτικότητα βέβαια σε μια παλιότερη ανακάλυψη την οποία η διεθνής επιστημονική κοινότητα είχε λίγο πολύ με τον τρόπο της αγνοήσει.
            Ο λόγος για το «Πάριο χρονικό» ένα αρχαίο επιγραφικό σε μάρμαρο κείμενο που βρέθηκε στην Πάρο γύρω στα 1600μ.χ και τμήμα του σώζεται μέχρι και σήμερα. Σε αυτό λοιπόν το κείμενο απαριθμούνται ιστορικά -κάποια από αυτά θεωρούνται μυθολογικά κι όχι ιστορικά - γεγονότα με την σειρά  από την βασιλεία του Κέκροπα στην Αθήνα εως τον άρχοντα Διόγνητο των Αθηνών το πρώτο έτος της 129ης Ολυμπιάδας (264 π.χ ). Το Χρονικό της Πάρου έχοντας ως σταθερή αφετηρία την χρονολογία γραφής του το 264 π.χ  μας ενημερώνει για την απόσταση σε έτη που έχουν περάσει από σημαντικά γεγονότα του παρελθόντος.
ΤΟ ΠΑΡΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
            Η μεγάλη λοιπόν σύμπτωση διαπιστώνεται όταν ερχόμαστε να μεταφράσουμε το αρχαίο κείμενο λίγο μετά το ξεκίνημα του όπου αναφέρεται στον Δευκαλίωνα, γνωστό ως τον διασωθέντα σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία από τον μεγάλο κατακλυσμό. Σύμφωνα λοιπόν με το Πάριο χρονικό από την βασιλεία του Δευκαλίωνα και την εγκατάσταση του φυσικά κοντά  στον Παρνασσό και την αρχαία πόλη Λυκώρεια μετά τον κατακλυσμό έχουν περάσει 1310 χρόνια μέχρι την εποχή που ήταν άρχοντας των Αθηνών ο Διόγνητος.(στο αρχαίο κείμενο αναφέρεται ακριβώς: ΑΦ’ ΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟΝ ΕΝ ΛΥΚΩΡΕΙΑΙ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΕ ).Αυτή η χρονολογία συμπίπτει με το έτος 1574 π.χ και φυσικά μας κάνει να σκεφτούμε πάρα πολλά ενδεχόμενα..
             Το πιο βασικό είναι πως αν το Πάριο χρονικό έχει κάποια ακρίβεια στην χρονολογική καταγραφή του ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα θα πρέπει να ταυτιστεί με τις φυσικές συνέπειες της  Μινωικής έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης που προκάλεσε τεράστιες κλιματικές αλλαγές στην Μεσόγειο με κυρίαρχο φαινόμενο την δημιουργία παλιρροϊκών κυμάτων που πιθανόν κατέστρεψαν παράλιες πόλεις της Ελλάδος. Η χρονολογία που μας δίδει το Πάριο Χρονικό για την βασιλεία του Δευκαλίωνα στη πόλη Λυκώρεια του Παρνασσού είναι πάρα πολύ κοντά και φυσικά λίγο μετά την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης που επαλήθευσαν οι σύγχρονοι επιστήμονες με την μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης δηλαδή στο ευρύ πλαίσιο των ετών 1650 έως  περίπου 1580 π.χ .
               Αν το Πάριο Χρονικό είναι χρονολογικά  σωστό τότε η Μυθολογία αποκτά ιστορικό υπόβαθρο και θα πρέπει να επανεκτιμήσουμε και να εκτιμήσουμε  τις ιστορικές γνώσεις και μνήμες των αρχαίων Ελλήνων. Η ταύτιση επομένως ιστορικών γεγονότων με μυθολογικές αναφορές με την βοήθεια του Πάριου χρονικού γίνεται πλέον περισσότερο  ρεαλιστική. Οι ανακαλύψεις της Αρχαιολογίας θα επαληθεύσουν στο μέλλον τις όποιες σκέψεις. Όμως ήδη οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις αρχίζουν να φωτίζουν την προϊστορία της Ελλάδας  και η μυθολογία των κατοίκων της αποκτά  ιδιαίτερο ενδιαφέρον.  

ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ TV



ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ :
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ WALTER FRIEDRICH 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Comments system

Disqus Shortname